محدثی‌خراسانی:‌ موسیقی ارتباطش با شعر را قطع کرده است/ آهنگ‌‌‌های عاشقانه به مباحث مبتذل رسیده‌اند

به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، عرصه موسیقی امروز کشور شاهد ظهور و بروز خوانندگان جدیدی است که اگر بگوییم همه آنها یک سبک خاص را دنبال می‌‌کنند، بیراه نگفته‌ایم. به نظر می‌‌رسد تمام خوانندگان امروزی تلاش می‌‌کنند تا با خواندن آهنگ‌‌هایی که مضامین عاشقانه دارند، اقبال نسل جوان را به خود جلب کنند و تعداد خوانندگان تازه کار به حدی زیاد شده است که عموم مخاطبان حتی نام آنها را نیز نمی‌دانند؛ اما دست‌گذاشتن روی مضامین مورد علاقه این قشر باعث شده تا بتوانند راه خود را در موسیقی باز کنند.

از طرف دیگر حضور برخی از این خوانندگان در برنامه‌‌‌های تلویزیونی به دیده شدن آنها هم کمک ویژه‌‌ای کرده است؛ اما موضوع مهم درباره عموم آهنگ‌‌هایی که امروزه در حوزه موسیقی کشور به تولید می‌‌رسد، نداشتن محتوا و مضمون درست است. به عبارت دیگر اشعاری که در ساخت آهنگ‌ها استفاده می‌‌شوند، در اکثر مواقع هیچ‌گونه سنخیتی با شعر به معنی درست آن ندارند و حتی سراینده‌‌‌های آنها هم معمولا جزو شاعران بی‌نام محسوب می‌‌شوند. انگار فعالان عرصه موسیقی توجه چندانی به شعر به عنوان رکن اصلی تولید موسیقی ندارند و ترجیح می‌‌دهند هر کلامی را به خورد مخاطب امروزی بدهند.

در همین رابطه روزنامه صبح نو گفت‌وگویی با مصطفی محدثی‌خراسانی از شعرای مطرح کشورمان انجام داده است که بخش‌های مهم آن در ادامه از نظر می‌گذرد.

موسیقی از مادر خود که همان شعر می‌‌شود، فاصله گرفته است

– جریان موسیقی کشور در سال‌‌‌های اخیر تا حدودی از مادر خود که همان شعر می‌‌شود، فاصله گرفته است.

– در طول تاریخ شعر الهام‌بخش موسیقی بوده و موسیقی نیز طبیعتا از شعر سرچشمه گرفته است؛ تا جایی که آثار درخشان موسیقی کشور همگی مبتنی بر شعر بوده است.

– شاهد هستیم که جریان موسیقی در سال‌‌‌های اخیر تا حدی ارتباطش را با کلام، پیام و شعر کمرنگ کرده و به همین دلیل در بیشتر آثار تولیدی در حوزه موسیقی می‌‌بینیم که ملودی‌‌‌های جذابی تولید می‌‌شود که مخاطب آن هم نسل امروز هستند.

نسل امروز را نمی‌توان با نواهای تکراری راضی کرد

– نسل امروز، نسلی است که با فضاهای مختلف اطلاعاتی و رسانه‌‌ای مواجه است و به همین دلیل نمی‌توان آن را صرفا با نواهای تکراری راضی کرد.

– موسیقی‌دانان ما به سمتی رفته‌اند تا بتوانند به طور مرتب در آهنگ‌هایشان نو‌آوری داشته و صداهای متفاوتی را ایجاد کرده تا از این طریق بتوانند نسل جویای نو‌آوری را اقناع کنند.

– این تلاش و اهمیت برای متفاوت بودن در موسیقی باعث شده تا این حوزه کمی از کلام غافل شده و ارتباط‌شان با این حوزه ضعیف شود.

– به نظر می‌‌رسد در موسیقی امروز اصل تاثیرگذاری بر ملودی نو، جذاب و تاثیرگذار روی نسل جوان گذاشته شده است.

موسیقی امروز کشور ارتباط خود را با کلام قطع کرده/ آهنگساز با یک تلفن کار را پیش می‌‌برد!

– زبان ترانه در موسیقی امروز هم می‌‌تواند فاخر باشد. منظور از فاخر بودن آن است که کلام در آن دارای ریشه بوده و اصیل باشد؛ اما این مهم را در موسیقی امروز شاهد نیستیم.

– موسیقی ارتباط خود را با کلام قطع کرده است. در اصل ارتباط میان شاعر و آهنگساز در دوره فعلی ما کم شده است در حالی‌که اگر تاریخچه آثار درخشان موسیقی را مطالعه کنیم، متوجه می‌‌شویم که شاعر، آهنگساز و خواننده با یکدیگر می‌‌نشستند و بنای تولید یک اثری را می‌‌گذاشتند.

– در شرایط فعلی آهنگساز با یک تلفن کار را پیش می‌‌برد و بدون اینکه شاعر و آهنگساز و خواننده همدیگر را ببینند، روند تولید یک آهنگ انجام می‌‌شود؛ مساله‌‌ای که در مجموع باعث بروز وضعیت فعلی در موسیقی کشور شده است.

اوضاع زمانه بیشتر در شعر نمایان می‌‌شود تا در موسیقی 

– اوضاع زمانه و نبض امروز جامعه بیشتر در شعر نمایان می‌‌شود تا در موسیقی صرف و اگر موسیقی منشعب از شعر بوده و با این حوزه ارتباط داشت، حتما می‌‌توانست به نبض امروز جامعه وصل شود.

– حوزه شعر با اتفاقات زمانه در ارتباط است و قطعا موسیقی نیز اگر از شعر الهام بگیرد و بر اساس شعر امروز تولیدات این عرصه دنبال شود، خواهیم دید که این ارتباط برقرار می‌‌شود، اما متاسفانه موسیقی‌دانان ما با توجه به اینکه می‌‌دانند بزرگ‌ترین دغدغه نسل جوان از حیث غریزی مباحث عاشقانه است، بیشتر در این حوزه فعال بوده و دست به تولید آهنگ می‌‌زنند.

آهنگ‌‌‌های عاشقانه به مباحث مبتذل رسیده‌اند

– طبیعی است که در اوایل سن نوجوانی و جوانی یکی از اصلی‌‌ترین دغدغه‌ها مباحث عاشقانه باشد و این مساله در همه انسان‌ها نیز مشترک است.

متاسفانه موسیقی ما روی همین نقطه اشتراک متمرکز شده است؛ البته اگر ارتباط خوبی با شعر برقرار باشد، می‌‌توان همین موضوع را به شکل ارجمندتر و باوقارتر و متناسب ‌تر با فرهنگ ایرانی در موسیقی ارائه کرد.

– باید اعتراف کرد متاسفانه اکثر آثار موسیقی ما همین‌گونه است، اما اگر ارتباط موسیقی با شعر تنگ‌‌تر شود، می‌‌تواند زبان حال دغدغه‌ها و آمال و آرزوها و حسرت‌‌‌های انسان امروز جامعه امروزی باشد، اما در عمل این وضعیت را شاهد نیستیم.