برگزاری پنج انتخابات در رژیم صهیونیستی، ایران، فلسطین، عراق و سوریه در سال ۱۴۰۰ شمسی منطقه جنوب غرب آسیا را در معرض تحول قرار خواهد داد و قطعا نتیجه این انتخابات بر توازن و قطب بندی در منطقه و اتحاد و ائتلاف های سیاسی و نظامی تاثیر خواهد گذاشت.
اولین انتخابات در سوم فروردین ماه ۱۴۰۰ در رژیم صهیونیستی برگزار شد. از آنجا که نظام سیاسی در این رژیم پارلمانی است از اینرو این انتخابات مهمترین رخداد سیاسی در این رژیم شمرده می شود. در دو سال اخیر این چهارمین انتخاباتی است که به صورت زود رس برگزار می شود ولی به علت نا پایداری ائتلاف های اکثریتی و ناتوانی احزاب این ائتلاف ها در حفظ توافق در یک دوره چهار ساله، این انتخابات تکرار گردید. مهمترین ویژگی این انتخابات انشعاب در احزاب مختلف به ویژه حزب لیکود و تکثر بیش از حد احزاب راست است که هرگونه ائتلاف سازی را مشکل تر می سازد. یکی دیگر از ویژگیهای این انتخابات این است که تعداد احزابی که می خواهند نتانیاهو نخست وزیر فعلی و رئیس حزب لیکود از قدرت حذف کنند تا دیگر در حاکمیت نباشد بسیار زیاد شده اند و طبق نظر سنجیها امکان تشکیل کابینه بدون نتانیاهو اکنون محتمل شده است. تاکنون نتانیاهو فن اداره انتخابات را به خوبی آموخته است و با برخی رفتارها در لحظه آخر موفق به کسب اکثریت نسبی می شده است. شکی نیست که انتخابات جدید یا به حذف نتانیاهو می انجامد یا به پیروزی او و در هردو حالت نتانیاهو بازنده خواهد بود چرا که اگر حذف شود فورا به اتهام فساد محاکمه خواهد شد و اگر دوباره انتخاب گردد قادر به تشکیل ائتلاف اکثریتی مانند چند انتخاب اخیر و در نهایت کابینه تشکیل نخواهد شد و اینگونه جامعه بیشتر باور خواهد کرد که علت بن بست سیاسی حضور نتانیاهو در قدرت است و این استنباط به گسترش اعتراضات بر ضد نتانیاهو خواهد انجامید. حدود شش ماه است که علیرغم بیماری کرونا اعتراضات بر ضد نتانیاهو به صورت روزانه ادامه دارد و این اعتراضات در صورت انتخاب مجدد نتانیاهو بیشتر خواهد شد. شکی نیست که حذف نتانیاهو و تغییر در ائتلاف حاکم در قدرت بر برخی سیاست های این رژیم تاثیر خواهد داشت.
انتخابات بعدی در ۲۸ خرداد ماه ۱۴۰۰ در ایران برگزار خواهد شد که شامل انتخاب رئیس جمهور و شورای شهر است. این انتخابات از این جهت اهمیت دارد که احتمال جابجایی در جریان سیاسی حاکم می رود. آقای حسن روحانی در دو دوره و به مدت هشت سال ریاست قوه مجریه را بر عهده داشت و به علت تحریمهای حد اکثری امریکا بر ضد ایران شرایط اقتصادی تحت تاثیر قرار گرفت و تورم و گرانی افزایش و فقر گسترش یافت و این مسئله به توسعه نارضایتی اجتماعی منجر شد. بسیاری از رقبای آقای روحانی بر این باوراند که بحرانهای اقتصادی بیشتر ناشی از ناکارآمدی مدیریتی بود تا تحریم های دشمن. از اینرو این احتمال وجود دارد که مردم به طیف رقیب روحانی رای دهند و به حل مشکلات اقتصادی امیدوار باشند. برخی از تحلیلگران سیاسی بر این باوراند که نارضایتی مردم از دو دوره آقای احمدی نژاد اصولگرا و روحانی معتدل و اصلاح طلب مردم را به سوی چهره های مستقل از دو جریان اصولگرا و اصلاح طلب سوق خواهد داد. شکی نیست که تغییر جریان حاکم در ایران بر سیاست های منطقه ای و بین المللی تاثیر خواهد گذاشت و احتمال می رود که سیاست های ضد امریکایی به علت دشمنی امریکا با ملت ایران و اعمال تحریمهای حد اکثری شدت بیشتری پیدا کند و باور نگاه به شرق یعنی افزایش تعامل با قدرت های رو به صعود مانند چین و روسیه تقویت خواهد شد.
سومین انتخابات ۱۴۰۰ در فلسطین برگزار خواهد شد. این دومین انتخابات پارلمانی است که در کرانه غربی و نوار غزه فلسطین و تحت نظارت سلطه فلسطینی برگزار خواهد شد. اولین انتخابات در سال ۱۳۸۶ برگزار شد و جنبش حماس ۶۱% کرسی های پارلمان را به دست آورد و طبق قواعد متعارف آقای هنیه رئیس دفتر سیاسی حماس نامزد این جنبش نخست وزیر شد اما رژیم صهیونیستی با بازداشت اکثریت نمایندگان حماس در کرانه باختری ازفعالیت این پارلمان جلوگیری کرد و آقای محمود عباس رئیس سلطه فلسطینی طی کودتایی هنیه را عزل و به تشکیل کابینه های متوالی دست زد که همگی بدون رای اعتماد پارلمان روی کار آمده اند و خارج از اکثریت پالمانی بود. از آن زمان تاکنون انتخابات برگزار نشد تا اینکه آقای ترامپ رئیس جمهور امریکا طرح معامله قرن را ارائه داد که با مخالفت همه گروه های فلسطینی روبرو شد. در اجلاس مجازی بیروت – رام الله در سال گذشته همه گروه های فلسطینی توافق کردند که به شرایط سیاسی جامعه فلسطین سروسامانی دهند و قرار شد انتخابات پارلمانی و سپس انتخابات ریاستی برگزار گردد. جنبش جهاد اسلامی با مشارکت در این انتخابات مخالفت کرد وعلت مخالفت خود را این اعلام کرد که این انتخابات تحت سقف اسلو انجام می گیرد و فلسطینیها نباید به سازش اسلو مشروعیت دهند. اما بقیه گروه ها از باب تطابق نمایندگی و خواست اجتماعی با انتخابات موافقت کردند. تاکنون معلوم نیست که آیا رژیم صهیونیستی که کرانه باختری را در اشغال کامل خود دارد اجازه برگزاری انتخابات خواهد داد یا نه. بهرحال برگزاری انتخابات و احترام گذاشتن به انتخاب مردم فلسطین مساله مهمی است هرچند که نباید به اشغالگر اجازه داد تا در این زمینه دخالت کند. نتیجه انتخابات علیرغم همه ملاحظات سیاسی نشان خواهد داد اکثریت مردم فلسطین با کدام رویکرد برای اداره بحران فلسطین هستند. در انتخابات ۱۳۸۶ اکثریت مردم با رای دادن به حماس از راهکار مقاومت طرفداری کردند و به رویکرد سازش از طریق گفتگوی سیاسی با دشمن صهیونیستی که محمود عباس و جنبش فتح دنبال می کند نه گفتند.
چهارمین انتخابات در مهرماه ۱۴۰۰ در عراق برگزار خواهد شد. از آنجا که ساختار سیاسی در عراق پارلمانی است از اینرو این انتخابات از اهمیت ویژه ای برخوردار خواهد بود به ویژه که این انتخابات زود رس است و قرار است وضعیت نمایندگی مردم را و نیز نوع رابطه با امریکا را تعریف کند. دو سال پیش در عراق انتخابات پارلمانی برگزار شد ولی پس از انتخابات، گروه هایی در برخی استان های شیعه کودتاگونه در میدانهای اصلی شهر دست به تظاهرات و تحصن کرده و خواهان استعفای دولت و انحلال پارلمان شدند. این گروه ها که به جوکرها معروف شدند از سوی سفارت امریکا و سفارت امارات در بغداد حمایت مالی می شدند . مرجعیت اعلای شیعیان عراق در نجف اشرف برای حل مشکلات سیاسی از آقای عادل عبد المهدی نخست وزیر خواست تا استعفا دهد و انتخابات زودرس برگزار گردد. استعفای مهدی و روی کار آمدن مصطفی کاظمی که نامزد جوکرها بود تحت عنوان مبارزه با فساد و حل معضلات اجتماعی و اقتصادی در این کشور به قدرت رسید ولی نه تنها هیچکدام از مشکلات فوق حل نشد که مشکلات جدیدی نیز افزوده شد. کاهش ارزش دینار عراق و افزایش شدید تورم و گسترش فقر و بیکاری از جمله بحرانهای جدیدی است که در کنار فساد گسترده پدیدار شد. این شرایط موجب شد که اعتراضات علیه دولت کاظمی افزایش یابد وکاظمی ناگزیر به سرکوب اعتراضات مردمی شد. همچنین ترور سردار قاسم سلیمانی و ابو مهدی مهندس از سوی امریکا در بغداد نشان داد که عراق از حاکمیت برخوردار نیست و به همین علت اکثریت پارلمان کنونی عراق از امریکا خواست تا فورا نیروهای خود را از عراق خارج کند که این مساله بر دشمنی امریکا با پارلمان فعلی افزود و بر تغییر آن از طریق انتخابات زودرس اصرار ورزد. سناریوی امریکا این بود که کاظمی را به قدرت برساند و با تشکیل حزبی برای او در انتخابات مهندسی شده قدرت در عراق را تحت سلطه در آورد اما رفتار سیاسی آقای کاظمی نخست وزیر، به حزبش (حزب المرحله ) در انتخابات آتی کمک نمی تواند بکند چرا که عملکرد الکاظمی برای مردم عراق مورد قبول قرار نگرفت و احتمال کسب اکثریت کرسی های پارلمان از سوی حزب المرحله دیگر محتمل نیست. شرایط ناشی از انتخابات عراق اهمیت زیادی دارد چرا که اگر این بار مانند چند بار گذشته احزاب همپیمان با ایران اکثریت پارلمانی را به دست گیرند این پایان حضور نظامی امریکا در این کشور خواهد بود.
انتخابات پنجم در سال ۱۴۰۰انتخابات ریاستی در سوریه است. ساختار سیاسی در سوریه طبق تعدیل قانون اساسی ۲۰۱۲ریاستی است و رئیس جمهور بالاترین مقام سیاسی و اجرایی در این کشور است. تا کنون آقای بشار اسد رئیس جمهور کنونی سوریه اعلام نکرده است که در انتخابات آتی شرکت می کند یا خیر اما اگر نامزد شود قطعا انتخاب خواهد شد. آقای اسد اکنون از نگاه اکثریت مردم سوریه یک قهرمان ملی است چرا که این کشور را از بحران عظیم سیاسی خارج کرد و بزرگترین توطئه عربی-عبری-امریکایی نجات داد و ارتش تکفیری که از نزدیک به هشتاد کشور جمع آوری شده بود شکست داد .البته کمک ایران و روسیه در این رویارویی بسیار مؤثر بود و نقش مهمی در خروج سوریه از این بحران داشت. امریکا و غرب قصد داشتند با کلید زدن توطئه براندازی اسد تغییرات گسترده در منطقه ایجاد کنند اما این توطئه به نتیجه نرسید و سرانجام اسد از مرحله براندازی عبور کرد و عمده معارضان در میدان شکست خوردند.
آنچه مسلم است نتایج انتخابات سال ۱۴۰۰بر معادلات منطقه تاثیر خواهد گذاشت چراکه شرایط جدید در انتخابات رژیم صهیونیستی از یک طرف و انتخابات چهار عضو محور مقاومت یعنی ایران، فلسطین، عراق و سوریه بر دو طرف معادله کنونی منطقه تاثیر خواهد گذاشت و ممکن است شرایط را به نفع یک طرف تغییر دهد. در رژیم صهیونیستی هر تغییری انجام گیرد به تغییر راهبردهای این رژیم اشغالگر و همپیمانیهای غربی آن تاثیر نخواهد داشت و مانند همیشه به عنوان یک قدرت اشغالگر و ستمگر باقی خواهد ماند. اما انتخابات مجدد نیروهای مقاومتی در ایران، فلسطین، عراق و سوریه به تحکیم هرچه بیشتر محور مقاومت در منطقه خواهد انجامید. اکنون در منطقه شاهد موازنه بازدارندگی متکی بر توازن وحشت هستیم و بعید می دانم که انتخابات جدید چارچوب این معادله را تغییر دهد ولی قطعا در شدت و ضعف آن می تواند تاثیرگذار باشد.
