،در آسیای غربی بویژه در پاکستان است. به واسطه بند وبست های پاکستان با آمریکا و انگلیس در خصوص تنش ها استعماری با هندوستان و افغانستان ، شکل گیری محور راهبردی مسکو- اسلام آباد و پکن -–اسلام آباد ، به عنوان مکمل محور پکن – مسکو – تهران را محتمل می سازد. در صورت احیای تصوف نقطه اشتراکی بین جوامع ( اعم از عرب و غیر عرب) در غرب آسیا و شمال آفریقا ایجاد می گردد. بعقیده برخی از صاحبنظران چه بسا همین کلید راهبردی،راه حل بخشی از مشکلات پیچیده منطقه ،و دستیابی به تفاهم میان مردم منطقه و نیز معضلات آن نظیر ایجاد وحدت ملی در افغانستان ،عراق،لبنان،سوریه،لیبی گردد.
با انتخاب ترامپ به ریاست جمهوری ،اوضاع آمریکا در منطقه بیش از پیش دشوار شد ترامپ رئیس جمهور ی بود که به طرفداری از رژیم غاصب صهیونیستی، و دشمنی با ایران افتخار می کرد ولی نتوانست الگوی جدیدی مطابق با واقعیت های جدید ژئوپلیتیک خاورمیانه و شمال آفریقا ارائه دهد . این فرصتی برای مردم منطقه است تا سرنوشت منطقه را در دست گیرند. نه تنهاآینده خاورمیانه و شمال آفریقا بلکه سرنوشت کل جهان چند قطبی بستگی به این دارد که آیا قدرت های اورآسیایی شایستگی انجام وظیفه ای را دارند که تاریخ به عهده آنها گذاشته است؟
تصوف ذاتا خصلت گرایش به امام علی(ع) و عدل و مهرورزی دارد و عدالت و مهرورزی را از امام علی(ع) آموخته است به همین دلیل تصوف زمینه ای است که بر آن اگر بذر انقلاب افشانده شود میوه های شیرین آزادی و صلح بدست خواهد آمد. تمام مردم در ظرف جغرافیائی تمدن اسلامی بجز تروریست های وهابی شیفته دو شعار اصلی امام علی(ع) هستند :آزادی و عدالت و به این دو شعار صمیمانه عشق می ورزند . همکاری و اشتراک مساعی مسکو-تهران – پکن در مسائل منطقه ازجمله مسئله سوریه ،پرده از چهره بی اعتبار و ویرانگر سیاست خارجی آمریکا برداشت. اکنون آشکار شده است که واشنگتن ضعیف تر از حدی است که تصور می شد و در صورت مواجه شدن بامقاومت به سادگی و بدون تعلل دست از حمایت از وابستگان قدیم خود می کشد. بنابر این بسیاری از متحدان سابق غرب به رهبری آمریکا ،به صرافت تجدید نظر در مناسبات خود با اردوگاه مقاومت اسلامی افتاده اند و به تدریج به بی طرفی با گرایش به محور مقاومت اسلامی روی می آورند.
تصوف و انقلاب اسلامی دوش بدوش روابطی که بین ایران،چین و روسیه شکل می گیرد سرنوشت آیندۀ آسیا را رقم خواهد زد.
