نامۀ امام خمینی(ره) به گورباچف، که در مقام صدر هیئت رئیسۀ اتحاد جماهیر شوروی قرار داشت، گورباچف را بر سر یک دوراهی قرار داد: (۱) پذیرش حقانیت اسلام و ارزش دین، پذیرش نهاد نبوت، و حفظ اتحاد جماهیر شوروی با شعارها و آرمان‌های جدید؛ (۲) فریب درِ باغ سبز غرب را خوردن، به غرب رو آوردن، اروپای شرقی و اوکراین و قفقاز را به دست غرب سپردن، آسیای مرکزی را از روسیه جدا کردن، و رسیدن به شرایطی که روسیه را به قمری دور سیارۀ سیادت غرب تبدیل کند. متأسفانه، گورباچف راه دوم را انتخاب کرد: شوروی متلاشی شد، و مسکو قدرت جهانی و منزلت بین‌المللی‌اش را از دست داد.
پوتین با نزدیکی به محور مقاومت اسلامی تا حدّی خطاهای گورباچف را جبران کرد و سبب ارتقای جایگاه بین‌المللی مسکو شد، ولی برای آنکه بتواند سه ضلع قدرت نظامی و ایدئولوژیک و اقتصادی را در کنار هم جمع کند، باید با ایران و چین به یک همگرایی راهبردی برسد؛
این بِدان معناست که روسیه می‌تواند با پذیرش الزامات راهبردی نامۀ امام(ره) به گورباچف، جایگاه جهانی خود را دوباره احیا کند.
آیا پوتین می‌تواند کنستانتین دوم شود و سرنوشت مسیحیت و اسلام را با نیت پاک و صادقانه به آینده‌ای درخشان و مترقی پیوند بزند؟باید منتظر ماند.
