در حاشیه بازی های جام جهانی دوحه چه گذشت؛ ازعزتمندی و درخشش فلسطینی ها تا تبدیل بن زاید و حمد بن عیسی به پیش مرگان بن سلمان در عادی سازی رابطه با تل آویو
مقدمه و طرح مساله
بازی های جام جهانی فوتبال در دوحه قطر یکی از سیاسی ترین بازی های جام جهانی بوده است که در زمینه های مختلف متجلی شده است. یکی از این عرصه ها در ارتباط با بحران ریشه ای در منطقه و جهان یعنی بحران فلسطین است. رژیم صهیونیستی در راستای طرح های یکجانبه خود از سال ۲۰۱۸ با بهره گیری از حاکمیت اوانجلیست ها بر دولت ترامپ محور جدیدی را تحت عنوان” توافقنامه ابراهیم” بازکرد و با استفاده ابزاری از ادیان ابراهیمی سعی کرد دولت های کوچک عربی را به عادی سازی رابطه با این رژیم بکشاند بدون اینکه گشایشی در حل بحران فلسطین صورت بگیرد. برخی از دولت های عربی همچون امارات عربی متحده، بحرین و مغرب وارد این جرگه شدند و برخی دیگر مانند عربستان علیرغم اینکه به این دولت ها که از دست نشاندگان و متحدان خود است درعادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی چراغ سبز نشان داد اما خود در ورود به روند عادی سازی روابط با تل آویو جانب احتیاط را در پیش گرفت و سیاست یکی به نعل و یکی میخ رااتخاذکرد که پایگاه آمریکایی نشنال اینترست( منافع ملی) علت آن را ترس از دچار شدن محمد بن سلمان به سرنوشت انورسادات ذکر کرده است که این تعبیر با توجه درگیری لفظی که بین تماشاگران سعودی و خبرنگاران صهیوینستی در حاشیه بازی های جام جهانی قطر پیش آمد، واقع بینانه به نظر می رسد. همین سرنوشت می تواند در انتظار دیگر رهبران عرب نیز باشد که بدون توجه به ملاحظات جهان عرب و جهان اسلام و افکار عمومی خود بی محابا به این جرگه پیوسته اند. ازاین دید بازی های جام جهانی دوحه می تواند به عنوان محکی برای سنجش این موضوع باشد که عادی سازی روابط با اسرائیل تا چه اندازه ازحمایت ملت های عرب برخورداراست و یا اینکه دولت هایی که وارد به اصطلاح توافقنامه ابراهیم شده اند تا چه اندازه از آرمان ها و خواسته های ملت های خود فاصله گرفته اند.
اوج عزت فلسطینی ها در بازی های جام جهانی دوحه
برخلاف تصور تل آویو بازی های جام جهانی دوحه فلسطین را از حاشیه به متن در آورد و آن در سیبل توجه جامعه جهانی قرار داد.
تماشاگران عرب، بازی های جام جهانی ۲۰۲۲ را به کارزاری برای حمایت از فلسطین تبدیل کردند
پیش از بازی افتتاحیه، شماری از شهروندان قطری با شعار «همگی خوش آمدید»، به همراه یک پرچم بزرگ فلسطین وارد «ورزشگاه البیت» شدند. نام فلسطین بیش از هر رویداد دیگری در این مسابقات تکرارشد. ازبازوبند گرفته تا پرچم‌ها و پوسترها از سوی تماشگران در ورزشگاه‌ها به ابزار همبستگی با فلسطین در جام جهانی تبدیل شد و درحالی که فلسطین تیمی در این مسابقات نداشت، اما بیش از هر کشور دیگری در مسابقات جام جهانی تشویق شد و حتی تعداد هوادارانش از همه تیم‌های فوتبال معروف جهانی بیشتربود. حتی برخی از تماشاچیان هنگام بازی‌ها رقص دبکه را اجرا کردند که یک رقص محلی سنتی فلسطینی است و اغلب در مواقع جشن و عروسی در فلسطین اجرا می‌شود، تا بدین وسیله همبستگی خود را با فلسطینی‌ها نشان دهند.
عده‌ای از هواداران تونس، عربستان سعودی و الجزایر، پرچم فلسطین را – بویژه در طول مسابقات – به همراه خود داشته‌اند.
تماشاگران تونس در بازی تیمشان مقابل استرالیا در جام جهانی قطر در دقیقه ۴۸ پرچم بزرگ فلسطین را برافراشتند. برافراشتن پرچم فلسطین در دقیقه ۴۸ بازی در راستای یادآوری اشغال سرزمین فلسطین توسط صهیونیستها در سال ۱۹۴۸ میلادی بود.بر روی این پرچم جمله «آزادی برای فلسطین» نیز نوشته شده بود. تماشاگران تونسی پرچم های کوچک فلسطین و همچنین شال هایی با رنگ کوفیه فلسطینی در دست داشتند.
حمایت از فلسطین به صورت آنلاین نیز مشهود بود و گردشگران جام جهانی برای انتشار تصاویر خود در فضای مجازی از هشتگ #RaisePalestineFlag (پرچم فلسطین را بالا ببرید) برای به اشتراک گذاشتن عکس‌ها و ویدیوها استفاده می‌کردندد. طرفداران تیم‌های کشورهای عربی برای همبستگی با مردم فلسطین توئیت‌های خود را با هشتگ «فلسطین در جام جهانی» و «نه به عادی سازی با اسرائیل» و «فلسطین موضوع آزادمردان است» منتشر کردند.
در یکی از ویدئوها، هواداران مراکشی که در بازی با کرواسی شرکت کرده بودند، پرچم فلسطین را به اهتزاز درآوردند.
ویدئویی نیز نشان می‌دهد یکی از هواداران فوتبال مصر به یک خبرنگار اسرائیلی در برنامه زنده لبخند می‌زند و سپس می‌گوید « زنده باد فلسطین”.
شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی در گزارشی تاکید کرد که برای تونسی‌ها، فلسطین از هر چیزی در جام جهانی اهمیت بیشتری دارد. این شبکه با بیان این که تیم ملی فوتبال تونس به مصاف استرالیا می‌رود اما با این وجود، طرفداران این تیم به مسئله دیگری مشغول هستند تصریح کرد: در جریان این بازی‌ها تونسی ها پیام حمایت از ملت فلسطین می‌دهند و پلاردهایی با مضمون آزادی برای فلسطین به ورزشگاه می‌آورند، تا جایی که برخی از آنها این مسابقات را فرصتی مناسب برای بیان حوادث و رخدادهای فلسطین برای جهانیان می‌دانند.
عوزی دان خبرنگار روزنامه هاآرتص نیز در گزارشی نوشت: این روزها در خیابان‌های قطر ما شعارهای «فلسطین باید آزاد گردد» را می‌شنویم و پرچم‌های فلسطین را مشاهده می‌کنیم. در جریان برگزاری جام جهانی، مردم قطر و دیگر کشورها کادر رسانه‌های اسرائیلی را مورد شماتت قرار می‌دهند!
در جریان بازی آمریکا و ولز، تماشاگران لبنانی پرچم فلسطین را روی سکوهای اختصاص یافته به هواداران آمریکا به اهتزاز درآوردند که با تحسین کاربران همراه شد. شماری از تماشاگران هم چفیه‌های فلسطینی را بر سر و گردن داشتند و در حمایت از فلسطین شعار می‌دادند.
به نوشته روزنامه گاردین انتشار تصاویر اهانت به خبرنگاران اسرائیلی نشان داد که حتی برگزاری رقابت‌هایی در سطح جام جهانی نتوانسته موضوعی مانند فلسطین را از اذهان تماشاگران پاک کند. با وجود اینکه فلسطین به جام جهانی صعود نکرده اما فلسطین با قدرت در نخستین جام جهانی برگزار شده در خاورمیانه حضور دارد.
تماشاگران عرب فریب توافقنامه ابراهیم را نخوردند
تل آویو خیلی تلاش کرده بود تا بازی های جام جهانی ۲۰۲۲ را به فرصتی برای تقویت توافقنامه ” ابراهیم” تبدیل کند. رژیم صهیونیستی انتظار داشت از بازی های جام جهانی قطر به عنوان فرصتی برای مشروعیت بخشیدن به توافقنامه موسوم به ابراهیم استفاده کنند و با اعزام هزاران گردشگر و تماشاگر نمای اسرائیلی بین مردم جهان عرب و اسرائیلی ها نوعی ارتباط برقرار کند اما اما همه برنامه ریزی ها نقش بر آب شد.
دولت مغرب از جمله دولت های عربی است که راه سازش با اشغالگران را رفته و درهای این کشور را به روی صهیونیست ها به طور گسترده باز کرده است. اما در سوی دیگر، مردم مغرب مخالفت خود را در مناسبت های مختلف با برقراری روابط کشورشان با تل آویو ابراز داشته و پرچم این رژیم را به آتش کشیده اند. تصاویر منتشر شده از تماشاگران مغربی در بازی با بلژیک نشان داد که آنها یک پرچم بزرگ فلسطین را روی دست های خود دارند و آن را حرکت می دهند که بر روی آن به زبان انگلیسی «آزادی فلسطین» نوشته شده بود. تماشاگران مغربی در بازی قبلی خود در جام جهانی قطر نیز پرچم های فلسطین را در دست داشتند و از مردم مظلوم فلسطین حمایت کردند.
یکی از کار ویژه‌ها و اهداف رسانه‌های صهیونیستی از حضور در جام جهانی قطر، سنجش میزان عادی سازی روابط با ملت‌های عرب بود که واکنش‌های منفی گسترده در دوحه حکایت از آن دارد که این هدف با شکست کامل مواجه شده است. خبرنگار « کانال ۱۲ صهیونیستی» در قطر ضمن تائید این موضوع و با اشاره به وجود امضای چهار توافقنامه عادی سازی روابط، گفت: «اکثریت مردم عرب، حضور ما را در اینجا دوست ندارند.”
به نوشته یدیعوت آحارونوت اسرائیلی‌ها که طی سال‌های اخیر روابط خود را با ۴ کشور عربی عادیسازی کردند، گمان می‌کردند که توانسته‌اند در میان ملت‌های اسلامی و عربی جایی برای خود بازکنند، اما جام جهانی قطر ثابت کرد که با وجود عادیسازی روابط برخی نظام‌های رسمی عربی، مردم این کشورها تحت هیچ شرایطی حاضر به دوستی و عادیسازی روابط با اسرائیلی‌ها نیستند. این روزنامه درمطلبی تحت عنوان «جام تنفر» تصریح کرد «خیابان‌های دوحه برای اسرائیلی‌ها بسیار خطرناک است و آن ها اینجا از هر طرف در معرض دشمنی قراردارند و تهدید می‌شوند.
یدیعوت آحارونوت در مقاله دیگری با اشاره به سرخوردگی اسرائیلی ها از بازی های جام جهانی دوحه نوشت:” پس از آنکه برای اسرائیلی‌ها روشن شد توافقنامه‌های عادیسازی با کشورهای عربی هرگز نفرت ملت‌های عربی از اسرائیل را برطرف نکرده‌اند، احساس ناامیدی و شکست بر آنها حاکم شده و اکنون اسرائیلی‌های بیشتری به این مساله طعنه می‌زنند که باید برای مسابقات جام جهانی فوتبال در قطر منتظر می‌ماندند تا بفهمند که از سوی ملت‌های عربی طرد شده هستند.
درواقع اسرائیلی‌ها عاشق داستانی شدند که پس از توافقنامه‌های عادیسازی برای خود تعریف کردند، داستانی که به موجب آن کشورهای عربی فلسطینی‌ها را نادیده گرفته و در مسیر صلح گرم با اسرائیلی‌ها قرار می‌گیرند، اما تصاویری که از قطر دریافت شد، واقعیت دیگری را نشان داد، روایت فلسطین زنده و حاضر بوده و صدها میلیون نفر از جمله در خارج از خاورمیانه به آن باور دارند و فلسطینی‌ها منابع بزرگی را برای انتشار این روایت در میان غیر اعراب و غیر مسلمان‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند.
تصاویر، عکس‌ها و ویدیوهایی که در چند روز گذشته از قطر به دستمان رسید، اسرائیل را دولتی ستمکار و خشن نشان می‌دهد که از سال ۱۹۴۸ مرتکب کشتار جمعی و پاکسازی نژادی سیستماتیکی علیه فلسطینی‌ها می‌شود، این در حالی است که ما در سال ۲۰۲۲ هستیم.
اسرائیلی‌ها باید از قبل می‌دانستند این سادگی محض است باور کنند توافقی که روی کاغذ امضا شده به سادگی رای صدها میلیون عرب را درباره اسرائیل تغییر می‌دهد، مردم این کشورها در جام جهانی قطر نشان دادند چیزی به نام اسرائیل وجود ندارد و همه چیز فلسطین است و این دقیقا اصل روایت آنها است، فلسطین کرانه باختری و نوار غزه نیست بلکه فلسطین تاریخی است یعنی تل‌آویو، حیفا و ایلات”.
روزنامه انگلیسی گاردین نیز در گزارشی نوشت: با وجود اینکه برخی از دولت‌های عربی در ماه‌های اخیر با رژیم صهیونیستی توافقات عادی سازی به امضا رسانده اند و روابط تجاری و حتی امنیتی آن ها با تل آویو حالت علنی به خود گرفته است، اما تصاویر ویدئویی منتشر شده از قطر که همانند بنزین روی آتش است، بیانگر احساسات ضد اسرائیلی در بین تماشاگران عرب حاضر در جام جهانی است.
“رازششنیک”، خبرنگار تلویزیون رژیم صهیونیستی با اشاره به نگاه منفی گسترده و جو ضد‌اسرائیلی غالب در جام جهانی قطر در توئیتر خود نوشت: «من همیشه فکر می‌کردم که مشکل از دولت‌هاست. اما در قطر فهمیدم که نفرت مردم در خیابان از ما چقدر است. پس از ۱۰ روز اقامت در دوحه، نمی‌شود از آنچه در اینجا بر ما می‌گذرد حرف زد. ما اینجا محصور شده‌ایم. ما با احساس بسیار بد اینجا را ترک خواهیم کرد. ما اینجا در کنار ایرانی‌ها، لبنانی‌ها، قطری‌ها، سوری‌ها راه می‌رویم و همه آن ها نگاه‌های غضبناکی به ما می‌کنند. تنها نگاه عربستانی‌ها کمی متفاوت است. ما تصمیم گرفتیم اینجا خودمان را اکوادوری جا بزنیم. بعد بازی برزیل بدترین تجربه را داشتیم. ما می‌خواستیم با هواداران برزیل عکس بگیریم اما مسلمان‌ها مدام می‌آمدند و پرچم فلسطین را کنار ما بلند می‌کردند و عکس را برهم می‌زدند. به‌عنوان یک اسرائیلی لیبرال همیشه فکر می‌کردم مشکل ما با اعراب و مسلمان‌ها با دولت‌های آنهاست. اما من اینجا از مستی در امدم و فهمیدم که چقدر مسلمان‌ها از ما متنفرند و این ربطی به دولت‌ها ندارد.”
یک جوان قطری قبل از شروع بازی های جام جهانی، با وجود اصرار یک خبرنگار صهیونیستی در دوحه قطر از مصاحبه با یک شبکه اسرائیلی خودداری کرد. اکانت جوانان قطر در توئیتی با تحسین این جوان خطاب به وی نوشت: ما به محسن به خاطر حس وطن‌پرستی، عربی و اسلامی‌اش در امتناع از مصاحبه با یکی از کانال‌های رژیم اشغالگر درود می‌فرستیم و از بقیه مردم و تماشاگران هم می‌خواهیم اقدام او را در تحریم و امتناع از برخورد با کانال صهیونیستی دنبال کنند. این حساب کاربری افزود: عدم تعامل با کانال‌های اشغالگر و پایبندی به مواضع مردمی حامی آرمان فلسطین یک تکلیف است.
به نوشته رامی عزیز آن ها (صهیونیستها) خودشان را به جام جهانی تحمیل کردند تا جام جهانی میزان نفرت مردم از آن ها را نشان دهد. ما به توافق‌های موسوم به ابراهیم(توافقات سازش با رژیم‌های عربی) هیچ بهایی نمی‌دهیم.
عبد الباری عطوان نوسنده فلسطینی تبار رای الیوم نیز در مقاله ای خطاب به صهیونیست ها نوشت : ما به صهیونیستها می‌گوییم هر توافقنامه صلحی را با هر کشوری که می‌خواهید امضا کنید اما یک نکته را خوب به خاطر بسپارید: اینکه ملت‌های عربی هرگز با شما عادیسازی نمی‌کنند و هیچ کس نه تنها در فلسطین بلکه در هیچ کشور عربی دیگر از شما استقبال نخواهد کرد؛ زیرا شما این توافق‌ها را با طرف‌های اشتباه امضا کرده‌اید و این توافق‌ها صلح و امنیت و بقا به شما نمی‌دهند. به اسرائیلی‌ها و رژیم و مقامات آنها اعلام می‌کنیم که نفرت و بیزاری اعراب از شما در روزها و هفته‌ها و ماه‌های آینده با بازگشت مقاومت فلسطین به اولین بهارهای خود و ورود جوانان کرانه باختری به میدان تقابل همه جانبه با دشمن اشغالگر، افزایش خواهد یافت. امروز اسم گروه «عرین الاسود» (بیشه شیران) و فردا گروه «احرار الجلیل» و پس فردا «تمور الجلیل» (ببرهای الجلیل) را خوب به خاطر بسپارید.
حمایت تماشاگران از فلسطین تحسین رهبران مقاومت را برانگیخت
معاون دبیرکل حزب‌الله لبنان در واکنش به حضور پررنگ مسئله فلسطین در جام جهانی قطر و نپذیرفتن صهیونیستها از سوی نمایندگان جوامع مسلمان در این مسابقات چند جانبه بین المللی، تاکید کرد که این اتفاق بیانگررد ساختاری و بنیادی موجودیت رژیم صهیونیستی است. شیخ نعیم قاسم معاون دبیرکل حزب‌الله لبنان طی سخنانی در این باره اظهار داشت: صحنه امتناع شهروندان عرب از دیدار و گفت‌وگو با خبرنگاران اسرائیلی در جام جهانی قطر بیانگر مخالفت مردم از عادی سازی حکومت‌ها با دشمن است.
“عبداللطیف القنوع”، سخنگوی حماس، با بیان اینکه اینکه حضور فلسطین در قلب جام جهانی ۲۰۲۲ قطر مهر تاییدی بر محوری بودن مسئله فلسطین است، گفت: «ما از همبستگی گسترده با آرمان فلسطین در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر قدردانی می کنیم. مسئله فلسطین در دل میلیون‌ها انسان جای دارد”.وی تاکید کرد: «همبستگی با آرمان فلسطین، گواه انزوای رژیم اسرائیل است”.
قطر جای پای خود را در کنار فلسطین محکم کرد
هرچند قطر در سال ۱۹۹۶ میلادی و سه سال بعد از توافقنامه اسلو به این امید و تصور که اجرای این توافقنامه به حل بحران فلسطین خواهد انجامید، دفترتجاری در تل آویو باز کرد اما ۱۳ سال بعد بعد از جنگ ۲۰۰۹ غزه این دفتر را بست و بعد از اغاز خیزش های عربی در سال ۲۰۰۱ در کنار جنبش های اخوان المسلمین قرار گرفت. بعد ازاغاز دور جدید عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی از ۲۰۱۸ که با همراهی برخی از کشورهای منطقه همچون امارات، بحرین و مغرب همراه بوده قطر وارد این مدار نشده و هرگونه بازگشایی روابط را به حل بحران فلسطین بر اساس طرح تشکیل دو دولت مشروط کرده است که اکنون هیچ امیدی برای آن دیده نمی شود.
لولوه الخاطر، دستیار وزیر امور خارجه قطر در یک کنفرانس مطبوعاتی در دوحه گفت: فلسطین در طول جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ در ذهن قطر حضور خواهد داشت. الخاطر ضمن اشاره به جنایات رژیم صهیونیستی گفت: ما انتظار داریم جام جهانی را با هزاران برادر و خواهر خود از فلسطین جشن بگیریم و در اینجا اعلام می‌کنیم که آرمان فلسطین همیشه در وجدان ما باقی خواهد ماند.
قطربا تعبیه صفحه نمایش‌های بزرگ در محل اسکان آوارگان فلسطینی در اردن، سودان، سوریه، بنگلادش، سومالی و کنیا شرایط تماشای مسابقات جام جهانی را برای آنها فراهم کرد.
یکی دیگر از شکست های صهیونیست ها در جام جهانی قطر، اجازه ندادن دوحه به رژیم صهیونیستی برای انجام پروازهای این رژیم به قطر بود و سران تل آویو مجبور شدند طی قرار داد با یک شرکت تونسی اقدام به انتقال صهیونیست ها به دوحه نمایند.
اوج ذلت و خواری صهیونیست ها در بازی های جام جهانی دوحه
رژیم صهیونیستی برای بازی های جام جهانی دوحه تور گسترده ای پهن کرده بود و می خواست در هر دو سطح دولتی و مردمی ازفضای آن در جهت گسترش تعاملات خود در جهان عرب در امتداد توافقنامه موسوم به ” ابراهیم” استفاده کند اما این بازی های نشان داد که خشم و نفرت از این رژیم تا چه اندازه در نزد ملل عرب عمیق و گسترده است. به نوشته میدل ایست آی بسیاری از کسانی که پرچم فلسطین را در دست دارند این کار را به عنوان نوعی اعتراض علیه حضور گردشگران صهیونیست در مسابقات جام جهانی انجام می‌دهند.
تماشاگران از خبرنگاران اسرائیلی فرار کردند
ویدئوهایی که با شروع رقابت های جام جهانی قطر در شبکه های اجتماعی منتشر شده، نشان می دهد که شرکت کنندگان در این رقابت‌ها، از گفتگو با رسانه های صهیونیستی امتناع می کنند.
به گفته خبرنگار شبکه ۱۳ تلویزیون رژیم اسرائیل، خبرنگاران رسانه‌های عبری زبان حتی جرات نداشتند میکروفون‌هایشان را بیرون آورده و مثلا در کنفرانس مطبوعاتی تیم‌ها از کادر فنی سؤال کنند. تصاویر متعدد منتشره نشان می دهد که مردم به محض مطلع شدن از صهیونیست بودن خبرنگار، مثل برق از آنها دوری کرده و تحقیرشان می‌کنند.
خبرنگار شبکه ۱۲ اسرائیل گفت: ما در قطر حضور داریم و می خواهم بگویم که تقریبا هیچ تماشاگر عربی حاضر به مصاحبه با ما نمی شود. گروهی از جوانان لبنانی به محض اینکه به آنان گفتیم که از “اسرائیل” هستیم، رفتارشان ۱۸۰ درجه تغییر کرد.
دورهافمن خبرنگار یک شبکه تلویزیونی دیگررژیم صهیونیستی نیز در گزارش خود از نحوه برخورد شهروندان قطری با وی پس از اطلاع از تابعیت اسرائیلی گفت: من را از رستوران بیرون انداختند، صاحب رستوران تلفن من را به زور گرفت و تمامی تصاویری را که از رقابت های جام جهانی در گوشی تلفن همراهم داشتم، پاک کرد.
راننده خودرو پس از فهمیدن اینکه من اسرائیلی هستم، حاضر نشد مرا به مقصد برساند. هافمن در پایان گزارش خود افزود: ما اینجا در شرایط سختی هستیم، چون تقریبا همه پس از اطلاع از هویتمان، ما را طرد می کنند.
همچنین با آغازجام جهانی فوتبال در قطر، یک فایل ویدئویی در شبکه ها و رسانه های خبری منتشر شد که نشان می داد خبرنگار یکی از شبکه های تلویزیونی رژیم صهیونیستی درحال گزارش مستقیم رویدادها و حواشی جام جهانی جلوی دوربین برای صهیونیست ها است و همزمان شماری از حامیان مردم در اطراف او با در دست داشتن پرچم های فلسطین، فریاد “یلا یلا یلا .. إسرائیلی برا ” (یالا یالا یالا ..اسرائیلی برو بیرون) سرمی دهند.
براساس تصاویر منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی هواداران لبنانی پس از اطلاع از صهیونیست بودن خبرنگار کانال ۱۲ اسرائیل از صحبت کردن با او خودداری کردند. فعالان حامی آرمان فلسطین در شبکه‌های اجتماعی به این جوانان لبنانی درود فرستاده و موضع آنها را شرافتمندانه توصیف کردند.
شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی اعلام کرد که مرکز موسوم به “مبارزه با تروریسم” پس از گزارش‌های اسرائیلی‌ها از خصومت‌ها و محدودیت‌هایی که در قطر در برخورد با ساکنان قطر و نیز گردشگران کشورهای عربی و خاورمیانه‌ای مواجه شدند، ارزیابی‌های روزانه‌ای را از شرایط موجود در این کشور آغاز کرد و در نهایت به شهروندان اسرائیلی توصیه کرد به دلیل خطرات موجود در قطر از سفر به این کشور جهت حضور در مسابقات جام جهانی خودداری کنند. این مرکزبه شهروندان اسرائیلی که در حال حاضر در قطر اقامت دارند، توصیه کرد برای اجتناب از درگیری و برخورد، هویت خود را پنهان کرده و در خیابان‌ها عبری صحبت نکنند.
فریبکاری رسانه های اسرائیلی هم موثر نیفتاد
سازمان رادیو و تلویزیون رژیم صهیونیستی ازهمه خبرنگاران اسرائیلی حاضر در قطر خواست هویت خود را کاملا مخفی نگه داشته و به زبان عبری حرف نزنند و از هیچ آرم و نشانه‌ای که نشان دهد اسرائیلی هستند، استفاده نکنند. این شرکت از خبرنگاران اسرائیلی خواست از میکروفون‌هایی استفاده کنند که هیچ علامتی ندارد و مشخص نمی‌کند که آنها اسرائیلی هستند.
خبرنگاران اسرائیلی با صحبت کردن به زبان عربی، شیوه فریبکاری را در پیش گرفتند، به گونه ای که بسیاری از حاضران در وهله اول گمان کردند که آن ها فلسطینی‌های ساکن اراضی اشغالی یا از عرب‌های ساکن اراضی اشغالی یا از یکی از کشورهای عربی نزدیک به فلسطین اشغالی هستند.
بر اساس تصاویر منتشر شده، دو جوان لبنانی در مقابل یکی از ورزشگاه‌های جام جهانی حاضر شده بودند که یک خبرنگار اسرائیلی بدون ذکر هویت به آنها نزدیک شد و به آنها گفت: سلام، از لبنان چه خبر؟ مرد جوان پس از پرس و جو از ملیت خبرنگار، پاسخ داد: برادر، من اسرائیلی هستم. این دو جوان بلافاصله از جلوی دوربین خارج شدند و خبرنگار اسرائیلی به فیلمبرداری ادامه داد و یکی از جوانان به او گفت: تو اهل اسرائیل هستی… اسرائیل وجود ندارد، نامش فلسطین است، اسرائیل نیست، اسرائیل وجود ندارد.
درفایل ویدئوی منتشر شده در شبکه های اجتماعی یک جوان عرب از خبرنگاری صهیونیست که خود را روز قبل تبعه اکوادور جا زده بود تا شاید بتواند با فریبکاری از تماشاگران کشورهای اسلامی مصاحبه بگیرد، با تمسخر سوال می کند که “اهل کجا هستی؟” و این خبرنگار صهیونیست هم می گوید “اسرائیل”. جوان عرب در پاسخ می گوید که “دیروز که گفتی اکوادوری هستی و امروز اسرائیلی شدی؟!”
این جوان عرب سپس به خبرنگار صهیونیست می گوید: “آیا به چیزی به اسم اسرائیل معتقدی؟ هیچ کس قبول نمی کند که با تو مصاحبه کند.”
خبرنگار صهیونیست نیز در واکنش به جوان عرب می گوید که “آیا شما تیم ملی دارید؟” که این جوان در پاسخ به او می گوید که “ما یک سرزمین داریم که اسم آن فلسطین است.. ما یک سرزمین داریم”.
این جوان سپس خطاب به خبرنگار صهیونیست افزود: “گوش کن، گوش کن. شما در اینجا (قطر) عنصری نامطلوب هستید. می دونید که چرا مردم با شما مصاحبه نمی کنند؟ چون همه از اسرائیل متنفرند، لذا بساطتون رو جمع کنید و برگردید.”
این جوان عرب سپس با خبرنگار صهیونیست وارد مشاجره می شود و در قبال گفته این خبرنگار صهیونیست که می گوید “اسرائیل برای همیشه”، فریاد “فلسطین .. فلسطین” سر می دهد و می گوید “چیزی به اسم اسرائیل وجود ندارد”.
خبرنگار صهیونیست در پایان به جوان فلسطینی می گوید که “وقتی به کشور خودتان برگشتید به دوستانان بگوید که نمی توانید بر اسرائیل غلبه کنید” که این جوان در پاسخی دندان شکن به خبرنگار صهیونیست و در اشاره به جنگ های پیروزمندانه مقاومت فلسطین در نوارغزه علیه رژیم اسرائیل می گوید: “پس برو ببین که غزه چه بلایی سر شما آورد.”
همچنین یک اسرائیلی که در صفحات اجتماعی هدف از سفر خود به دوحه را تحقق صلح در جام جهانی اعلام کرده بود بعد از آنکه مشخص شد او یکی از نظامیان یگان‌های مخصوص ارتش رژیم صهیونیستی است، ناگزیر به فرار از قطر شد.
این فرد که گای هوخمن نام دارد، کلیپ‌های مختلفی از خود از قطر منتشر و در برخی از آنها خود را خبرنگار و در برخی دیگر نیز هنرپیشه اعلام کرده بود. اما بعد از آنکه در صفحات اجتماعی مشخص شد او یکی از نظامیان ارتش اسرائیل و عضو گردان ۹۳۲ تیپ ناحال است مجبور شد از بیم واکنش هواداران فوتبال فورا از قطر فرار کند. بعد از آن که تصاویر هوخمن با یونیفرم ارتش رژیم صهیونیستی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، او اولین بلیط موجود را خریده و به فلسطین اشغالی گریخت. یک روزنامه نگار فلسطینی تبار ساکن آمریکا با انتشار کلیپی از پیشینه نظامی این صهیونیست در توئیتر خود خواستار افشای هویت وی در میان هواداران فوتبال حاضردر قطر شده بود.
اسرائیل به فدراسیون و دوحه شکوائیه فرستاد
شبکه ۱۳ تلویزیون رژیم صهیونیستی اعلام کرد که وزارت خارجه رژیم صهیونیستی به دوحه و نیز فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) درباره نحوه برخورد با کادر رسانه‌ای این رژیم در جام جهانی شکایت کرده است.
تلویزیون اسرائیل اعلام کرد، تیم دیپلماتیک اسرائیلی که موقتا در قطر مستقر بوده و به نمایندگی از وزارت خارجه در این کشور فعالیت دارد، در پیامی به قطری‌ها تاکید کرد، “مسؤولیت آنچه در اینجا رخ داد و در حال وقوع است، برعهده دوحه نیز هست، اسرائیل انتظار دارد به شهروندانش آزادی کامل مطبوعاتی داده شده و به طور کلی به اسرائیلی‌هایی که برای تماشای مسابقات به قطر سفر کردند، اجازه داده شود در امنیت رفت‌وآمد کنند”.
تلویزیون شبکه ۱۳ اسرائیل گزارش داد، در هفته اول مسابقات جام جهانی در قطر اتفاقات ناخوشایند متعددی برای اسرائیلی‌ها رخ داد، حتی خبرنگاران اسرائیلی در قطر مورد حمله لفظی قرار گرفتند و شهروندان قطری و ساکنان این کشور و نیز نیروهای خدماتی استادیوم‌ها با آن ها برخورد خصمانه‌ای داشتند.
اهداف مورد انتظار اسرائیل از بازی های جام جهانی دوحه قطر
یکی از شیوه‌هایی که رژیم صهیونیستی برای استمرار اشغال فلسطین در پیش گرفته این است که آن را از یک مساله و بحران بین المللی به یک موضوع دوجانبه و حتی به یک مساله داخلی تقلیل دهد تا بدور از مداخله مجامع بین المللی و منطقه‌ای اعم از اسلامی و غیراسلامی و همچنین بدور از چشم افکار عمومی بین المللی و منطقه‌ای و اسلامی و عربی مساله فلسطین را به دلخواه خود حل و فصل کند و یا به عبارت دقیق ترآن را از دستورکار جهانی حذف کند.
تل آویواز دوره ریاست جمهوری ترامپ که با حاکمیت اوانجلیست ها پیوند خورده بود بهره برداری کرد و برخی از دولت های عربی کوچک را که از همپیمانان و یا دست نشانده های سعودی هستند با اعمال فشار وارد عادی سازی روابط با این رژیم کرد و بدین ترتیب این کشورها را از تعهدات خود در قبال طرح صلح عربی مبنی بر پرهیز از هرگونه عادی رابطه با اسرائیل قبل از تشکیل دولت فلسطینی دور کرد.
دراین راستا رژیم صهیونیستی می خواست از فضای بازی های جام جهانی دوحه دست‌کم در دو عرصه دیگر بهره بگیرد:
نخست اینکه قطر را به عنوان میزبان این بازی ها به جرگه دولت های نوسازشکار وارد کند و پروژه موسوم به توافقنامه ابراهیم را توسعه دهد و چه بسا در گام بعدی دیگر کشورهای عربی حوزه خلیج فارس را نیز به این جمع اضافه کند.
دوم اینکه برای دور جدید عادی سازی روابط با کشورهای عربی و همچنین توافقنامه موسوم به ابراهیم که با دولت های عربی منعقد شده مشروعیت و حمایت مردمی کسب کند و بدین ترتیب باب روابط را میان صهیونیست ها و ملل عرب باز کند و به همین منظور اعزام ۲۰ هزار تماشاگر نمای اسرائیلی به بازی های جام جهانی دوحه پیش بینی شده بود؛ هرچند که در عمل به ۵هزار نفر هم نرسید و اغلب آن ها هم پشیمان برگشتند.
نتایج عکس اسرائیل از بازی های جام جهانی دوحه قطر
رژیم صهیونیستی در حین برگزاری بازی های جام جهانی و همچنین در فراهم سازی مقدمات آن چه از سوی قطر به عنوان میزبان و چه از سوی تماشاگران عرب تحقیر و منزوی شد.
قطر از ارائه خدمات مخابراتی به شرکت های اسرائیلی که امکان استفاده از سیم کارت های اسرائیلی را برای تماشاگر نماهای صهیونیستی فراهم کند خوداری کرد و لذا آن ها مجبور شدند از سیم کارت های قطری استفاده کنند.
اهرم های فشار اسرائیلی برای وادار کردن قطر به پیوستن به دولت های نوساز شکار بی نتیجه ماند. برخلاف تبلیغات گسترده ای در سال‌های اخیر درباره ایجاد محور موسوم به توافقنامه ابراهیم شده بود در عمل مشخص و اثبات شد که بین افکار عمومی جهان عرب و صهیونیست ها فرسخ ها فاصله وجود دارد و مردم کشورهای عربی به این راحتی این رژیم را نخواهند پذیرفت و آنچه که از آن به توافقنامه ابراهیم یاد می شود در سطح دولتی باقی خواهد ماند و فرصت تسری به سطوح ملت ها را پیدا نخواهد کرد.
خود رسانه های صهیونیستی که برای پوشش بازی های جام جهانی به دوحه رفته بودند بعد از اینکه با موجی از خشم و نفرت فروخورده جهان عرب از خود مواجه شدند سرخورده شدند.
به گفته خبرنگار شبکه ۱۳ تلویزیون رژیم اسرائیل، خبرنگاران رسانه‌های صهیونیستی حتی جرات ندارند میکروفون‌هایشان را بیرون آورده و مثلا در کنفرانس مطبوعاتی تیم‌ها از کادر فنی سؤال کنند. مردم به محض مطلع شدن از صهیونیست بودن خبرنگار، مثل برق از آنها دوری کرده و تحقیرشان می‌کنند.
شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی اعلام کرد که مرکز موسوم به “مبارزه با تروریسم” پس از گزارش‌های اسرائیلی‌ها از خصومت‌ها و محدودیت‌هایی که در قطر دربرخورد با ساکنان قطر و نیز گردشگران کشورهای عربی و خاورمیانه‌ای مواجه شدند، ارزیابی‌های روزانه ای را از شرایط موجود در این کشور آغاز کرد و در نهایت به شهروندان اسرائیلی توصیه کرد به دلیل خطرات موجود در قطر از سفر به این کشور جهت حضور در مسابقات جام جهانی خودداری کنند. این مرکزبه شهروندان اسرائیلی که در حال حاضر در قطر اقامت دارند، توصیه کرد برای اجتناب از درگیری و برخورد، هویت خود را پنهان کرده و در خیابان‌ها عبری صحبت نکنند.
شوک بازی های جام جهانی دوحه تنها به اسرائیل محدود نمی‌شود
بعد از آن که رسانه های صهیونیستی از عمق و گستره نفرت عمومی از این رژیم و عادی سازی روابط آن با کشورهای نوسازشکار در حاشیه بازی های جام جهانی دوحه قطر پرده برداشتند، منابع امنیتی این رژیم ازافزایش سطح امنیتی اسحاق هرتزوگ رئیس تشریفاتی این رژیم در سفر قریب الوقوع وی به امارات و بحرین خبر دادند.
از زمان امضای توافقنامه موسوم به ابراهیم میان رژیم صهیونیستی و امارات و بحرین این دو کشور کوچک عربی به پاتوق مقامات صهیونیستی تبدیل شده و به هر بهانه ای به این دو کشور سفر می کنند و آن را به مثابه فرشته نجات برای پایان انزوای خود می بیند.
در گذشته هدف سفرها همانند خود توافقنامه بیشتر بر محور پروژه ایران هراسی دور می زد و اگرچه هنوز این محور جایگاه خود را حفظ کرده است اما به نظر می رسد با توجه به شوک غافلگیرکننده ای که در حین بازی های جام جهانی دوحه بر اصل توافقنامه ابراهیم و دور جدید عادی سازی روابط با این رژیم وارد شد هدف اصلی ازسفر قریب الوقوع اسحاق هرتزوگ رئیس رژیم صهیونیستی به امارات و بحرین تحت الشاع قرار دادن فضایی است که در حاشیه بازی های جام جهانی دوحه علیه این رژیم و دولت های نوسازشکار و در راس آن امارات و بحرین شکل گرفت و مردم جهان عرب نشان دادند که تا چه اندازه از این رژیم و دولت های نوسازشکار نفرت دارند.
با وجود اینکه درحاشیه بازی های جام جهانی دوحه، عمق و گستره نفرت افکار عمومی جهان عرب از رژیم صهیونیستی بار دیگر نمایان شد و خطاب اصلی ملت های عرب و مسلمان در وهله اول این رژیم بوده است اما نباید ازاین واقعیت هم غافل شد که این تنها یک روی سکه بوده و روی دیگر سکه پیام به دولت هایی است که با بی ملاحظه گی تمام در خصوص مهمترین موضوع جهان اسلام و عرب مرتکب خیانت شدند و در حالی که روزبه روز توسعه طلبی های صهیونیست ها در کرانه باختری گسترش می یابد و آن ها حتی حاضر به تشکیل دولت محدود فلسطینی نیستند با امضای توافقنامه موسوم به ابراهیم پای آن ها را به منطقه حساس و استراتژیک خلیج فارس باز کرده و به خروج آن از انزوای بین المللی و منطقه ای کمک کرده اند.
به لحاظ واکنش های افکار عمومی جهان عرب به توافقنامه ابراهیم و دور جدید عادی سازی روابط با اسرائیل، دو مقطع پیش و پس از بازی های جام جهانی دوحه را باید در نظر گرفت.
تا پیش از آغاز این بازی ها، هر چند گروه های مختلف فلسطینی و همچنین احزاب و گروه های مقاومت به صراحت با این توافقات مخالفت کرده و به عواقب و پیامدهای آن هشداردادند اما در مجموع نوعی سکوت سرد بر جهان عرب حاکم بود اما در جریان بازی های جام جهانی دوحه مشخص شد که این سکوت سرد، آرامش قبل از توفان بوده است و منتظر فرصتی برای تخلیه بود که این فرصت در دوحه فراهم شد و به نظر می‌رسد این آخرین آن نخواهد بود و امکان دارد به مثابه بازی دومینو تکرار شود و در هر نشست منطقه ای و بین المللی و یا در دیگر فضاهای رسمی و غیررسمی و یا عمومی و مجازی استمرار یابد کمااینکه بلافاصله بعد از اعلام سفر رئیس رژیم صهیونیستی به بحرین، مناطق مختلف این کشور علیرغم حاکم بودن جو سرکوب و خفقان صحنه برپایی اعتراضات علیه این سفر شده است
مواضع توجیحی امارات و بحرین در عادی سازی روابط با تل‌آویو نیز زیر سوال رفته است
دولت های عربی بعد از مصوبه سران عرب در سال ۲۰۰۰متعهد بودند که از عادی سازی رابطه با رژیم صهیونیستی قبل از تشکیل دولت فلسطینی در اراضی اشغالی سال ۱۹۶۷ شامل کرانه باختری و نوار غزه بر اساس قطعنامه‌های سازمان ملل خوداری کنند. لذا امارات به عنوان اولین کشورامضا کننده توافقنامه ابراهیم در مواضع اعلامی خود این گونه توجیه کرد که در ازای این توافقنامه از رژیم صهیونیستی تعهد گرفته است که ازالحاق دره اردن واقع در کرانه باختری به فلسطین اشغالی امتناع کند.
اما در شرایط جدید و در دوره پسا انتخابات هیچ تضمینی برای جلوگیری از دست اندازی رژیم صهیونیستی به کرانه باختری وجود ندارد؛ چرا که احزاب فوق افراطی “صهیونیسم مذهبی” و” قدرت یهود” به صراحت از تسلط بر کرانه باختری و به راه انداختن گروه های تروریستی شبه نظامی همانند جنگ سال ۱۹۴۸ پرده برداشته اند که راه اندازی این گروه ها در ان مقطع به کشتارهای دسته جمعی همچون دیریاسین و همچنین اشغال ۷۸ درصد خاک فلسطین و آوارگی نزدیک به یک میلیون نفر دیگر از مردم فلسطین انجامید که بیش از ۷ دهه ادامه یافته است و اکنون نیز امکان دارد این فاجعه با قدرت رسیدن احزاب نژادپرست و دست راستی در تل آویو دوباره تکرارشود.
براین اساس می توان گفت که پیروزی احزاب دست راستی درانتخابات فلسطین اشغالی و احراز پست های کلیدی در کابینه جدید همچون وزارت امنیت داخلی با اختیارات وسیع توسط بن غویر رهبر حزب قدرت یهود، سنگ بزرگی جلوی محور تازه تاسیس موسوم به ” توافقنامه ابراهیم” انداخته است که هم برای کسانی مثل امارات و بحرین که قبلا به این محور وارد شده اند و هم برای کسانی مثل عربستان که بعدا می خواهند وارد این محورشوند بسیار چالش برانگیزتر شده است و از این دید به نظر می رسد یکی از اهداف و ماموریت هرتزوگ در سفر به ابوظبی و منامه برداشتن این مانع و بازگرداندن اعتماد به این محور است اما شکافی که در حین بازی های جام جهانی دوحه ایجاد شد عمیق تر و گسترده تراز آن است که هرتزوگ رئیس تشریفاتی صهیوینستی بتواند از پس آن برآید.
بن سلمان، بن زاید و حمد بن عیسی را پیش مرگ خود کرده است
زمانی که عربستان تحت فشارهای امریکا و رژیم صهیونیستی برای ازسرگیری رابطه با اسرائیل قرارگرفت با دادن چراغ سبز به امارات و بحرین برای مدتی فشارها را ازخود کرد. در ابتدا تصور می شد که عربستان از ترس اینکه موقعیت اش در جهان عرب و جهان اسلام به مخاطره بیفتد ازپیوستن به توافقنامه ابراهیم و علنی کردن روابط خود با تل آویو خودداری می کند اما به نوشته نشریه امریکایی نشنال اینترست محمد بن سلمان در اصل از ترس اینکه به سرنوشت انورسادات دچار شود از این کار طفره می رود.
به نوشته نشنال اینترست :” عربستان سعودی یک کشور عادی نیست و حکومت بن سلمان هم محفوظ نیست. در نتیجه، ولیعهد سعودی باید بسنجد که بادهای ثبات این رژیم به کدام سمت می‌وزد. تنش‌های فزاینده بر سر مسئله اسرائیل و فلسطین هم فکر و خیال دیگری را ایجاد می‌کند که اگر کنترل نشود، می‌تواند قدرت بن سلمان را به چالش بکشد. ممکن است گروه‌های افراطی به مصالحه اسرائیل و عربستان سعودی چنگ زده و بی‌ثباتی را در منطقه بزرگ‌تری دامن بزنند و بن سلمان را در داخل در موقعیتی آسیب‌پذیر قرار دهند.علاوه بر این، تندروها ممکن است از نارضایتی مردم عربستان نسبت به این روند عادیسازی استفاده کنند. افزایش فعالیت‌های تروریستی و مخالفت‌های عمومی، سرمایه‌گذاران غربی و چینی را که بن سلمان برای ایجاد یک اقتصاد متنوع و حفظ مشروعیت اقتصادی به آن نیاز دارد، می‌ترساند. اما همانطور که ماجرای خاشقجی به وضوح نشان داده است، در رژیم بن سلمان مخالفت داخلی قابل تحمل نخواهد بود و حفظ رژیم بدون توجه به هزینه‌ها انجام خواهد شد. این می‌تواند چالش‌های بیشتری را در مسیر تلاش عربستان سعودی برای بازسازی تصویر خود در جهان ایجاد کند. این می‌تواند به توضیح اینکه چرا عربستان سعودی نسبت به سایرین برای پیوستن به توافقنامه‌های ابراهیم مرددتر است، کمک کند. گرچه چنین اقدامی از سوی یک رهبر سعودی به اندازه امضای پیمان کمپ دیوید با اسرائیل به دست انور سادات، رهبر وقت مصر اهمیت خواهد داشت، اما بن سلمان به خوبی می‌داند که آشتی با اسرائیل هم منجر به ترور سادات در ۱۹۸۱ شد”.
این احتمال ازاین جهت جدی به نظر می رسد که علیرغم حاکم بودن جو خفقان و سرکوب در عربستان و با وجود اینکه امکان دارد اعتراض به سیاست های بن سلمان می تواند هزینه های سنگین به همراه داشته باشد و حتی همانند جمال قاشقچی به قیمت جان معترضان تمام شود اما اتباع سعودی نیز در جریان بازی های جام جهانی دوحه به جمع مخالفان با عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی پیوستند و با خبرنگاران این رژیم که ماموریت ایجاد مشروعیت مردمی برای توافقنامه موسوم به ابراهیم را برعهده داشتند، درگیری لفظی پیدا کردند.
دریکی از ویدیوهایی که بازتاب گسترده ای در شبکه های اجتماعی پیدا کرد یک هوادار تیم عربستان سعودی چنان خشم خود را بر سر خبرنگار شبکه صهیونیستی “کان” فرو می‌ریزد که وی از شدت ترس مجبور به ترک محل می شود. این تبعه سعودی با خشم به خبرنگارصهیونیست گفت: قطر سرزمین ما است و تو نباید اینجا باشی.
نتیجه گیری
بازی های جام جهانی دوحه آن چیزی نبود که رژیم صهیونیستی انتظار آن را می کشید. بعد از آن که بازگشت مجدد نتانیاهو به قدرت و نتایج انتخابات پارلمانی این رژیم با سکوت سرد جامعه جهانی مواجه شد، بازی های جام جهانی دوحه دومین شوک بزرگ را به این رژیم وارد کرد و طبعا با رشد و گسترش گرایشات رادیکالی و فاشیستی در جامعه صهیونیستی که در انتخابات اخیر متجلی شد این انزوا بیشتر خواهد شد. در مقابل موضوع فلسطین که رژیم صهیونیستی کوشیده بود آن را از یک موضوع بین المللی و منطقه ای به یک موضوع دوجانبه تقلیل و درحاشیه قرار دهد در سیبل توجه جامعه جهانی قرار گرفت. در این بازی ها مشخص شد که برای ملل عرب و مسلمان مساله فلسطین همچنان اهمیت و جایگاه محوری دارد و تلاش های این رژیم برای عادی نشان دادن روابط خود تنها در سطح دولت ها باقی خواهد ماند و چه بسا امکان دارد برای رهبران دولت های نوسازشکارعرب همان سرنوشتی رقم بخورد که بعد از امضای پیمان کمپ دیوید برای انور سادات رئیس جمهور وقت مصر رقم خورد و برهمین اساس طبق تحلیل و ارزیابی پایگاه نشنال اینترنست حزم و احتیاط محمد بن سلمان از آشکار سازی روابط ریاض با رژیم صهیونیستی و پیوستن به توافقنامه موسوم به ابراهیم ریشه در ترس از دچار شدن به چنین سرنوشتی دارد. براین اساس می توان گفت که بن سلمان با جلوانداختن بن زاید رقیب منطقه ای خود وهمچنین حمد بن عیسی دست نشانده عربستان دربحرین برای امضای توافقنامه ابراهیم با رژیم صهیونیستی، آن ها را به پیشمرگان خود تبدیل کرده است.