مروری بر سرودهای انقلاب «بانگ آزادی»/ روایت جالب مرحوم راغب از دیدار مردم با امام(ره) در مدرسه رفاه
خبرگزاری فارس ـ گروه موسیقی: سرودهای انقلابی ایران در طول اوجگیری، پیروزی و پس از انقلاب اسلامی در ایران در کمک و حمایت از انقلاب و مخالفت با رژیم پهلوی و ایجاد شور و شوق و حماسه در انقلابیون، ساخته و اجرا میشدند. در ایام وقوع انقلاب اسلامی سرودهای بسیاری ساخته و در تاریخ ماندگار شدند. سرودهایی که دیگر شبیه آنها و با آن میزان نفوذ دیگر ساخته نشد. پیش از پیروزی انقلاب، این سرودها توسط طیفهای مختلف سیاسی و مذهبی ساخته میشدند اما بیشتر این آثار توسط علاقمندان و شیفتگان حضرت امام (ره) خلق میشد. بسیاری از این سرودها در استودیوهای زیرزمینی به صورت آماتور ضبط و بر روی نوار کاست در دسترس عموم قرار میگرفتند. پس از پیروزی انقلاب، و ثمره دادن مجاهدتها، گمان میرفت که جریانسازی و سیر صعودی استقبال از این آثار رو به افول گراید لیکن بسیاری از این سرودها همچنان تا امروز بهطور گسترده در سالروز انقلاب، نه تنها در مدارس سراسر کشور، بلکه به صورت اصل یا با اجرای مجدد در صدا و سیمای ایران و دیگر پلتفرمها و رسانهها پخش میشوند.
بن مایه غالب این سرودها برگرفته از حس و شور انقلابی مردمی بود که سرشار از شوق استحاله بزرگ مشرق زمین بودند. انقلابی که همگان را منقلب کرد و به دنبال خود نه تنها در داخل که دنیا را از خود متاثر ساخت. پیکره کلی انقلاب دارای بخشهای مختلفی بود همچون یک فیلم یا یک اثر هنری که سرودها، موسیقی متن این فیلم بودند. اثری هنری، که موسیقیاش از آن جداناشدنی بود.
استاد محمد گلریز خواننده «بانگ آزادی»
مرحوم «احمدعلی راغب» خالق سرود معروف «بانگ آزادی» است. این اثر با شعری از مرحوم «حمید سبزواری» و خوانندگی «محمد گلریز» اجرا شد. پس از کشتار هفده شهریور سال ۱۳۵۷، از سوی رژیم پهلوی، احمدعلی راغب نسبت به این اتفاق، بیتفاوت نماند و همراه با برخی دیگر از هنرمندان سرشناس رادیو و تلویزیون، از همکاری با مراکز هنری وابسته به رژیم پهلوی استعفاء داد. ارتباط با برخی گروههای هنری غیررسمی و آشنایی با افرادی همچون حسین شمسایی، مجید حداد عادل و حمید شاهنگیان، به زمینهای برای فعالیتهای انقلابی او تبدیل شد. همکاری در تهیه و تولید سرودهایی که به شیوه زیرزمینی به دست مردم میرسید. بلافاصله پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷، احمدعلی راغب با تلاش فراوان و با همکاری جمعی برخی از هنرمندان، گروههایی را جمعآوری کرده و مشغول ساخت سرودهای انقلابی شد. سرودهایی نظیر «خوش آمدی امام ما»، «بانگ آزادی» (الله اکبر، خمینی رهبر)، «شهید مفتح»، «شهید مطهر»، «آمریکا آمریکا ننگ به نیرنگ تو»، «راه رجا»، «نغمهٔ توحید»، «نغمهٔ اتحاد»، «بابا خون داد»، «همشاگردی سلام» و «شهید مطهر» ازجمله معروفترین آثار ساخته شده توسط مرحوم راغب هستند.
سمت راست مرحوم حمید سبزواری شاعر و سمت چپ مرحوم احمدعلی راغب آهنگساز قطعه «بانگ آزادی»
احمدعلی راغب ۱۲ اردیبهشت ۱۳۲۳ به دنیا آمد و ۱۸ آذر ۱۳۹۹ دار فانی را وداع گفت. او آهنگساز، نوازنده و نویسندهٔ اهل ایران بود. احمدعلی راغب از دوران کودکی به موسیقی علاقهمند شد و فراگیری موسیقی و همچنین نواختن «تار قفقازی» را آغاز کرد و به پیشرفت قابل توجهی در این عرصه رسید.
راغب یکی از اصلیترین هنرمندانی است که چیزی به نام «سرود و موسیقی انقلاب» را در سالهای پس از انقلاب بر سر زبانها انداخت، او در کتابش «بانگ آزادی» حاشیههای جالبی از چگونگی ساخت سرودهای انقلابی معروف بیان کرده است.
هیچ ایرانی نیست که اثری از آثار احمدعلی راغب را نشنیده باشد. نسل دهه شصتیها با آواها و نواهای او بزرگ شده است. از سرود «مدرسهها وا شده»، «بابا خون داد» و «همشاگردی سلام» تا قطعات ارکسترال «بانگ آزادی» و «شهید مطهر» و «آمریکا ننگ به نیرنگ تو» بگیرید تا تصنیف «خجسته باد این پیروزی» و «ظفر مبارک» و بعدها تا اولین آلبوم موسیقی پاپ بعد از جنگ مثل «رقص گلها» و قطعاتی مثل «گل میروید به باغ» و «بیا به امداد ناتوانان» و…. میتوان گفت.
انتشارات راهیار کتاب «بانگ آزادی» روایت زندگی و فعالیتهای احمدعلی راغب را در ۳۹۲ صفحه منتشر کرده است.
مرحوم راغب در بخشی از این کتاب به بیان خاطراتی از چگونگی ساخت سرودهای انقلابی معروف و حواشی پیشآمده پرداخته و میگوید:
«اولین کار گروه بانگ آزادی بود. این سرود را خودمان به خودمان سفارش دادیم. برای اینکه از شعارهای مردم استفاده کنیم، آنها را ثبت میکردیم، این شعار برای زمانی است که مردم شبها روی پشتبامها الله اکبر، خمینی رهبر میگفتند. همان زمان بود که احساس کردم باید شعارهای مردم را وارد موسیقی کنیم، به همین منظور در یکی از دیدارهای حضرت امام با گروهی از مردم ساری که به تهران آمده بودند همراه شدم… جمعیت ۵۰۰۰ نفرهای از مازندران به دیدار امام آمده بودند از میدان ژاله دور میزدند که از آبسردار بروند به طرف مدرسه رفاه تا حضرت امام را ببینند، شعار الله اکبر، خمینی رهبر را با لحن آهنگین و سوز خاصی میگفتند، زنها و مردها به صورت سوال و جوابی شعار معروف الله اکبر خمینی رهبر را میگفتند متوجه شدم که انگار حالت شعار دادنشان لحن و ملودی خاصی دارد، صدای آن جمعیت انبوه درست عکس هم حرکت و به نت واحد میرسید انگار یک آهنگساز آن را ساخته است…»
پایان پیام/