خبرگزاری فارس لرستان_ نسرین صفربیرانوند؛ وارد روستای کپر جودکی که می‌شوم. روستایی که حالا به روستای لک لک‌ها معروف است، اولین چیزی که توجهم را جلب می‌کند لانه‌های لک لک‌ها روی تیرهای چراغ برق است، جلوتر که می‌رویم تعداشان زیاد می‌شود تا حالا این همه لک‌لک یک‌جا ندیده‌ام. محو تماشا و حرکات‌شان می‌شوم.
از ماشین پیاده می‌شوم تا از لک لک ها عکس بگیرم اما شورای روستا که من را همراهی می‌کند، می‌گوید: خیلی نزدیکشان نشوید چون از دوربین هراس دارند همینطور هم می‌شود با اینکه فاصله زیادی با آنها دارم اما به محض اینکه گوشی را سمت آنها می‌گیرم پرواز می‌کنند.
آسمان کاملا آبی و صاف است روزی که من برای گزارش به روستای می‌روم، تماشای پرواز لک‌لک‌ها در آسمان آبی حس خوبی به من می‌دهد. کپر جودکی خانه لک لک‌ها است. لک‌لک‌ها حالا دیگر از اهالی روستا محسوب می‌شوند، زیرا به قول بانو «ساعت» لک لک ها دوازده ماه سال را اینجا هستند، همنشینی لک لک‌ها با مردم نشان می‌دهد مردم روستا مهمان نواز هستند.
داخل حیاط «بانو ساعت» لانه لک لک‌ها است، لک لک‌ها بی هیچ ترسی در آشیانه خود زندگی می‌کنند، وقتی از بانو ساعت می‌پرسم لک لک‌ها چند سالی است که اینجا زندگی می‌کنند، می‌گوید: ۵۰ سال است که من به این روستا آمده‌ام لک لک‌ها بوده‌اند البته تعدادشان کم بود، اما اکنون تعدادشان زیاد شده است.
او می‌گوید: یک سال پای یکی از لک لک‌ها شکست خیلی ناراحت شدم، روزها مواظبت کردم تا اینکه خوب شد و به آشیانه‌اش برگشت.
وقتی می‌خواهم از او عکس بگیرم ابتدا امتناع می‌کند اما بالاخره راضی می‌شود، پسرش که شورای روستا است تعجب می‌کند، می‌گوید: مادرم تاکنون اجازه نداده یک عکس هم از او بگیریم حتی در جمع‌های خانواده‌ای، حتی با آب و تاب ماجرا را برای همسرش تعریف می‌کند.
لک لک‌ها اینجا دلهره ندارند. اینجا کسی با لک لک‌ها کاری ندارد و به قول اهالی اگر نباشند دلشان برایشان تنگ می‌شود. لک لک‌ها می‌آیند و می‌روند بدون اینکه کمترین خطری را احساس کنند.
اهالی روستای کپر جودکی که حالا به روستای لک لک ها معروف شده مهربانند و مهمان نواز ، وقتی می‌بینم با روی گشاده از من استقبال می‌کنند با خودم می‌گویم لک لک‌ها حق داشته‌اند اینجا را خانه امن خود انتخاب کنند.
از کوچه‌های روستا که عبور می‌کنم، تیرهای برقی را با فاصله کم می‌بینم که روی آنها لانه‌های لک‌لک ها است. روستای کپر جودکی با تالاب بیشه دالان حدود یک کیلومتر فاصله دارد، تا نزدیکی تالاب بیشه دالان هم می‌رویم اما چون وسیله نیست نمی‌توانیم تا خود تالاب برویم.
فضای اطراف تالاب پر از زیبایی است درختان گز، آب و کوه سفید پوش از برف که گویی نقاشی شده است، اطراف روستا هم لک لک‌ها روی تیرهای برق آشیانه ساخته‌اند.
جای خالی اقامتگاه بوم گردی خانه‌های روستا بعد از زلزله سال ۸۴ مقاوم سازی شده‌اند ، تقریبا بیشتر کوچه‌های روستا سنگ فرش هستند، سطل‌های زباله هم تقریبا در همه کوچه‌ها نصب شده است، راه دسترسی به روستا هم آسفالت است، روستا آب ، برق و گاز دارد. در حالی که وجود اقامتگاه‌ها و خانه‌های بوم گردی برای روستای یک ضرورت است، اما وقتی از اهالی و شورا می‌پرسم تاکنون اقدامی برای ایجاد خانه‌های بوم گردی انجام نشده است، پاسخشان خیر است.
بچه‌ها از لک لک‌ها انشا می‌نویسند. اینجا بچه ها هم مانند بزرگترها با لک‌لک‌ها انس گرفته‌اند و از نبودنشان دلشان می‌گیرد، همینطور که در روستای چرخی می‌زنم دانش آموزان دختر و پسر را می‌بینم که از مدرسه به سمت خانه می‌روند، می‌گویم هر کدام دوست دارید صحبت کنید، جز ندا که کلاس ششم است کسی حاضر به صحبت کردن نیست، می‌گوید: دیدن لک لک‌ها حس خوبی را در من ایجاد می‌کنند، اسم روستا هم لک لک‌ها است، ما از لک لک ها عکس می‌گیریم و در مورد آنها انشا و داستان هم می‌نویسیم.
او با همان شور و شوق کودکانه و با آب و تاب می‌گوید: من خیلی لک لک‌ها را دوست دارم صدای لک لک ها را می‌شنویم آرام می‌شویم، هیچوقت هم آنها را اذیت نمی‌کنیم.
وقتی که از آنها عکس می‌گیرم می‌گویند شبکه چند پخش می‌شود، حال و هوای بچه های روستا هم خاص است. لک لک ها مایه خیر و برکت هستند.
خداداد کرزبر از اهالی روستا که ۵۸ سال سن دارد ، وقتی متوجه می‌شود من خبرنگارم من را به خانه دعوت می‌کند، صفا و صمیمیت اهالی روستا حالم را سر جا می‌آورد.
او می‌گوید: لک‌لک‌ها اینجا حق آب و گل دارند، سابقه زندگی لک‌لک‌ها در روستا به پنج دهه پیش برمی‌گردد. قبل از زلزله سال ۸۴ خانه‌های روستا دو طبقه بودند و آشیانه آنها روی پشت بام‌ها بود، اما حالا که خانه‌ها یک طبقه ساخته شدند لک‌لک‌ها روی تیرهای برق لانه می‌سازند.
مردم مواظب لک لک‌ها هستند و معتقدند وجودشان نعمت و خیر بزرگی است. چندین توریست از ترکیه به روستا آمدند برایشان جالب بود که لک‌لک‌ها اینجا ماندگار شده‌اند.
قدم گردشگران روی چشم ما، مردم روستا آماده پذیرایی از گردشگرانی هستند که از اقصی نقاط کشور و دنیا اینجا را انتخاب کرده‌اند، اما انتظار داریم مسوولان هم به روستا توجه کنند.
حمام قدیمی در روستا هست که سال‌ها است از آن استفاده نمی‌شود، می‌شود آن را به سفره سرای سنتی برای پذیرایی از گردشگران تبدیل کرد.
اهالی هوای لک لک‌ها را دارند سعید کرزبر هم از جوانان روستا است که وجود لک‌لک‌ها را در روستا مایه آرامش عنوان می‌کند و می‌گوید: لذت بخش است صبح که از خواب بیدار می‌شوی و لک لک‌ها را می‌بینی، اینجا اهالی هوای لک‌لک ها را دارند.
لک‌لک ها اینجا بومی و اهلی شده‌اند، تابستان که می‌شود برای پیدا کردن چوب داخل کوچه قدم می‌زنند و کسی هم با آنها کاری ندارد، البته غریبه که بیاید از خودشان واکنش نشان می‌دهند.
او می‌گوید: با توجه به اینکه جمعیت قابل توجهی از روستا را جوانان و نوجوانان تشکیل می‌دهد، و از طرفی با توجه به ظرفیت گردشگری روستا می‌شود اقداماتی را در راستای جذب گردشگر انجام داد که منجر به اشتغال و درآمد زایی شود.
مردم به لک لک ها احترام می‌گذارند ماشاالله پیریایی هم از اهالی روستا است که به گفته خودش بیش از ۸۰ سال سن دارد، او می‌گوید: سال‌ها پیش شاید همه ساکنان روستا ۱۶ نفر بودند، اما حالا بیشتر از ۳۰۰ نفر ساکن روستا هستند، لک لک ها هم یادم هست در گذشته تعدادشان کم بود اما حالا روز به روز به تعدادشان افزوده می‌شود.
مریم رشنو همسر ماشاالله هم می‌گوید: از زمانی که من از روستای پدری‌مان به اینجا آمده‌ام لک‌لک‌ها بوده‌اند، البته لک لک‌ها در زبان محلی «الرگ» نامیده می‌شدند.
مردم روستا لک لک‌ها را نه تنها دوست دارند بلکه به آنها احترام هم می‌گذارند.
روستایی امن برای پرندگان و گردشگران
روستای کپر جودکی نه تنها محل امنی برای لک‌لک‌ها است، بلکه برای گردشگران و مسافران هم امن است، سطل زباله‌های روستا هم در امان هستند، با وجود اینکه سال‌ها از نصبشان می‌گذرد اما آسیبی به آنها نرسیده است.
اینجا اهالی روستا و گردشگران خودروها را بدون هیچ ترسی پارک می‌کنند، زیرا می‌دانند خطری متوجه شأن نیست.
کپر جودکی مأمنی امن برای لک لک‌ها جعفر کرمی‌پور، شورای روستا هم که برای تهیه گزارش با او هماهنگ کرده‌ام و مانند اهالی روستا رسم مهمان نوازی را خوب به جا می‌آورد، می‌گوید: روستای کپر جودکی با یکصد خانوار و ۴۰۰ نفر جمعیت جزو بخش شیراوند است، فاصله روستا تا بروجرد ۱۰ کیلومتر است.
روستای کپر جودکی به واسطه نزدیکی با تالاب بیشه دالان از ظرفیت گردشگری قابل توجهی برخوردار است، نزدیکی روستا با تالاب باعث شده پرندگان مهاجر و بومی از این روستا عبور کنند.
لک لک‌ها اما سال‌ها است که کپر جودکی را مأمنی برای خود برگزیده‌اند، و در حال حاضر بیش از ۱۶ جفت لک لک آشیانه خود را روی تیرهای برق روستا ساخته‌اند.
وجه تسمیه روستا
آنطور که من از بزرگان شنیده‌ام حدود ۱۵۰ سال پیش تعدادی از طایفه جودکی پل‌دختر که مخالف دولت بوده‌اند به اینجا می‌آیند و خانه‌های کپری را بر پا می‌کنند و همین باعث می‌شود به کپر جودکی معروف شود.
اما در مورد لک‌لک‌ها پدرم تعریف می‌کند که سال ۵۳ به مکه مشرف می‌شود و بعد از اینکه به روستا می‌آید یک جفت لک لک روی پشت بام لانه می‌سازد، آنها معتقد بودند لک لک‌ها پشت سر حاجی‌ها آمده‌اند و به همین دلیل مردم آبادی احترام خاصی برای لک لک ها قائل هستند.
تا قبل از زلزله که روی پشت بام‌ها لانه درست می‌کردند اما با آمدن زلزله شرایط تغییر کرد و لک لک ها به تیرهای برق کوچ کردند. قبلاً لک لک ها در آمد و شد بودند اما سال‌ها است که ماندگار شده‌اند و به تعدادشان افزوده می‌شود، همین هم باعث شده گردشگران متعددی از کشور و خارج کشور برای دیدن لک‌لک‌ها به اینجا سفر کنند.
نوروز امسال بود که زن و مردی که هر دو پزشک بودند به روستا آمدند، می‌گفتند: به خدا که بهترین جای دنیا آمده‌ایم، علاوه بر جذابیت لک لک‌ها خوش اخلاقی مردم کپر هم باعث شده که گردشگران راضی از اینجا بیرون بروند.
اقدام شرکت برق برای جلوگیری از برق گرفتگی لک لک‌ها
الان حدود ۱۶ جفت لک لک در روستا ماندگار هستند، اما در اوایل بهار و تعطیلات شاهد حضور بیش از ۲۰۰ لک لک روی تیرهای برق هستیم که فضایی خوب را ایجاد می‌کنند.
ما لک لک‌ها را تنها نمی‌گذاریم و نسبت به آنها احساس مسوولیت می‌کنیم، سال گذشته ۱۰ لانه فلزی را برای لک لک ساخته‌ایم زیرا وزش باد باعث می‌شد روزی چند بار لانه‌شان خراب شود از طرفی به شبکه برق آسیب نمی‌رسد اداره برق در تهیه بالا بر کمک کرد.
کار دیگری که با کمک اداره برق بروجرد برای جلوگیری از آسیب به لک‌لک ها انجام دادیم جا به جایی ترانس برق بود اتفاقی که باعث شد لک لک ها آسیب نبینند زیرا قبل از این شاهد برق گرفتگی لک لک ها بودیم.
کشاورزی جوابگو نیست
شغل اصلی مردم کشاورزی و دامپروری است اما با توجه به افزایش جمعیت کشاورزی دیگر جوابگو نیست، همین هم باعث شده ۵۰ درصد جوانان روستا برای پیدا کردن شغل مهاجرت کنند.
نکته دیگر اینکه نزدیکی روستا به تالاب بیشه دالان باعث شده کشت گندم و جو جواب ندهد در زمستان زمین غرقابی و در تابستان خشک است، موضوعی که باعث شده نیمی از اراضی کشاورزی بدون استفاده رها شود.
عدم بازنگری طرح هادی، مانع ایجاد اقامتگاه بوم گردی
یکی دیگر از چالش‌های روستا عدم بازنگری طرح هادی است که باعث شده از ۱۵ سال پیش ساخت و ساز در روستا متوقف شود و ما در زمینه ایجاد اقامتگاه بوم گردی دستمان بسته باشد.
روستا بر خلاف بسیاری از روستاهای دیگر جوان است اما به دلیل نبود شغل خیلی از آنها ناچار به مهاجرت می‌شوند.
روستای کپر جودکی امنیت دارد
نکته‌ای که دلم می‌خواهد به آن اشاره کنم اینکه کپر جودکی یکی از روستاهای امن است، شما سطل زباله فرسوده‌ای نمی‌بینید یا اینکه نمی‌بینید سطل زباله‌ای به سرقت رفته باشد با اینکه حدود ۱۲ سال است که نصب شده‌اند.
در مجموع روستا از هر لحاظ امنیت دارد، تا جایی که من مطلع هستم از ۳۰ سال گذشته تاکنون غریبه‌ای وارد روستا نشده است، مردم روستا زمین را به غریبه نمی‌فروشند.
اما در مورد لک لک‌ها نکات جالبی وجود دارد ، به عنوان نمونه هنگام ترس نوک‌هایشان را به هم می‌زنند و از خودشان صدا تولید می‌کنند، یادم است چند وقت پیش یک جفت درنا آمده بودند که روی تیربرق بنشینند اما آنها با سر و صدا اجازه ندادند.
گزارش ما در راستای معرفی روستای کپر جودکی انجام شد، اما انتظار ما از مسوولان و متولیان این است که با ایجاد زیرساخت‌های گردشگری در این روستا زمینه اشتغال و توسعه روستا را فراهم کنند، وجود لک‌لک‌ها و نزدیکی روستا به تالاب بیشه دالان ظرفیت مهمی برای جذب گردشگر به شمار می‌رود.